Een bestuurslid zelf zal niet snel persoonlijk aansprakelijk zijn voor de letselschade die een lid van een vereniging oploopt tijdens sportbeoefening.
Wel kan het zo zijn dat de trainer zelf persoonlijk aansprakelijk kan worden gesteld en de vereniging als rechtspersoon (indien de trainer hierbij in dienst was).
Of er aansprakelijkheid van deze personen is, is afhankelijk van de concrete omstandigheden van het geval, bijv. om welke sport het gaat (een veilige of onveilige sport), welke veiligheidsmaatregen zijn getroffen en behoorden te worden getroffen e.d.
Een aspect wat bij de beoordeling van aansprakelijkheid mee kan wegen, is dat de trainer niet over de vereiste diploma's beschikt om training te mogen geven. Dit geldt vooral als het ongeval is ontstaan doordat de trainer onvoldoende beveiligingsmaatregelen heeft getroffen om het ongeval te voorkomen en, indien hij wel over de vereiste diploma's had beschikt, hij geweten had dat hij deze maatregelen had dienen te treffen.
De Hoge Raad heeft een aantal beslissingen gedaan over deze problematiek, een uitspraak van 6 oktober 1995 inzake een turnster welke tijden een oefening ernstig letsel opliep, lijkt op de beschreven problematiek - deze uitspraak is waarschijnlijk via Google wel te vinden).
Indien een trainer enkel werkt op onkostenvergoeding, is er in beginsel geen arbeidsovereenkomst, maar is er sprake van vrijwilligerswerk.
Er zijn mij enkele uitspraken bekend waarin een rechter echter de vereniging op dezelfde basis aansprakelijk achtte voor het ongeval.
Een aansprakelijkheidsverzekering voor een vereniging biedt dekking voor de juridische aansprakelijkheid van de vereniging voor claims van derden, waaronder de leden.
Eigenlijk is zo'n verzekering voor elke vereniging een must; hij beoogt het vermogen van de verzekering te beschermen, anderzijds krijgt de schadelijdende partij ook daadwerkelijk zijn schade vergoed, indien de vereniging aansprakelijk is.