Een goede samenwerking tussen verzekeraars, werkgevers en arbodiensten is m.i. erg belangrijk voor behalen van het beoogde doel. Namelijk actief bezig zijn door werkgevers om zieke werknemers tijdig terug te brengen in het arbeidsproces

Deze wet gaat in per 1-4-2002.

Consequenties? Jazeker zie hieronder….

WERKEN AAN REINTEGRATIE:

Rechten en plichten van werknemers en werkgevers in het eerste ziektejaar worden aanzienlijk aangescherpt. Werkgevers die onvoldoende doen om een zieke werknemer weer aan het werk te helpen, kunnen worden verplicht om het loon maximaal een jaar langer door te betalen. Zieke werknemers die weigeren mee te werken aan hun reïntegratie kunnen worden geconfronteerd met stopzetting van de loondoorbetaling of als dat niet helpt met ontslag. Voorwaarde voor het verlenen van de verplichte ontslagvergunning is dat de uitvoeringsorganisatie om advies is gevraagd

DE WERKGEVER

1) Doet de werkgever te weinig en heeft hij geen goed plan dan kost hem dan geld.

Sancties

Als een werkgever zijn of haar reïntegratie-inspanningen onvoldoende kan aantonen, wordt een sanctie opgelegd van maximaal een halfjaar loondoorbetaling in het tweede ziektejaar. Van een werknemer die onvoldoende meewerkt aan de terugkeer naar werk, kan het UWV zelfs de WAO-beoordeling opschorten. De werknemer kan dan tijdelijk zonder inkomsten komen te zitten. Een WAO-beoordeling bij 52 weken is niet langer vanzelfsprekend. Wergever en werknemer is er dus alles aan gelegen om serieus werk te maken van de reïntegratie.

DE WERKNEMER:

2) Werkt de werknemer niet mee aan reintegratie dan kunnen er ook sancties richting de werknemer worden genomen (financieel of kans op ontslag)

Vraag 1:

Dit betreft het 1e jaar maar als het voorstel van de SER wordt aangenomen zal de termijn van 1 jaar dan opschuiven naar 2 jaar?

Is een dergelijke WET ook practisch uitvoerbaar door werkgevers?

Vraag 2: Denkt u dat e.e.a. praktisch uitvoerbaar is? En welke risico's kleven aan…….